Zichtbaar op mijn lijf
Is het gevecht in mij
Verleden, pijn en angst
Ze laten me nooit echt vrij.
Snijden om niet te voelen
Om mezelf te straffen voor alle pijn
Snijden als laatste uitweg
Om hier niet meer te zijn.
Talloze keren opgenomen
Talloze pogingen ondernomen
Om te stoppen met het leven
Talloze littekens laten de sporen zien
Van de keren dat ik op wilde geven.
Ik voelde me uitgeput
Verslagen, moegestreden en alleen
Koos voor de optie van het einde
Maar werd gestopt door de mensen om mij heen.
Talloze pogingen ondernomen
Talloze keren opgenomen
Gesloten afdelingen in en uit
Weggestopt achter slot en grendel
Mijn gedachtes zijn te luid.
Ze vertellen leugens
Dat ik kapot moet en dood
Dat ik onzichtbaar ben en niks waard
En het voelt allemaal te groot.
Maar ik begin te leren;
Het zal niet altijd zo blijven
Overleven kan ook leven zijn
Met de tijd vervagen littekens
En doen ze minder pijn.
Mijn littekens voelen kwetsbaar
Want ze laten zien waar ik doorheen ga
Maar tonen ook mijn kracht
Dat ik ondanks alles hier nog sta.

En voor iedereen die dit leest:
Schaam je niet voor de keuzes
Die je hebt gemaakt
Jij kan er ook niks aan doen
Dat je zo werd geraakt.
Je bent hier met een reden
Dus alsjeblieft, blijf
Je zal zien dat het het waard is
Je mag er zijn, ook met een verhaal op je lijf.