Wanneer het gloeiende uiteinde van de peuk je huid raakt
maakt dat geluid.
Het sist en dooft langzaam weg.
Wat er dan overblijft is een rond plekje,
misschien wat assig.
De huid laat los van het vlees
en er vormt zich een bubbel met vocht.

Een maand later is de huid op de plek
rooiig, rimpelig dun en wat bol.

Afhankelijk van hoe heet de peuk was,
hoe lang die contact heeft gehad met de huid,
en of de wond goed verzorgd is,
blijft er een litteken over.

Ik vond dat litteken niet zo mooi.
Maar het zat er wel,
en zal daar waarschijnlijk blijven.
Omdat ik toch liever heb dat ik graag naar mijn lichaam kijk,
dan juist mijn hoofd afkeer,
besloot ik dat mijn litteken niet lelijk hoeft te zijn,
noch verstopt hoeft te worden.

Het was zomer en mijn litteken zat er al een paar maanden.
Juul had wat muziek op gezet
en Frank wilde met mij tatoeëren.
Of ik wilde dat,
maar die wist hoe dat moest.
Dus pakten wij mijn potje Oost-Indische inkt,
twee naaldjes, watjes, een aansteker, alcohol, vet en een draadje.

Daar gingen we; prik, prik, prik, prik,
wat prikjes verder stond daar een rondje om mijn rondje.
Prik, Prik, 1 blaadje, 2 blaadjes, 3 blaadjes, 4 blaadjes, 5 blaadjes, 6 blaadjes, 7.
Af.