Fysiek heb ik veel klachten. Ik ben vooral misselijk, mijn huid voelt continu verbrand, ontstoken beurs en strak. Mijn spieren doen pijn, ze steken en ze voelen zwaar alsof ik net gewichten heb gedragen. De dingen die normaal heel simpel zouden moeten zijn, zoals lopen, springen, bukken of zelfs gewoon zitten, kan ik niet zonder deze klachten te voelen. Daarom ben ik blij dat ik zo erg kan genieten van de kleinste dingen. Zoals proeven, dieren, mijn familie.

Dieren spelen een heel grote en belangrijke rol in mijn leven. Zonder dieren zou ik er niet meer zijn. Ik heb een extreem grote liefde voor dieren op vele verschillende manieren. Ik ben bijvoorbeeld een furry, dat is iemand die graag in een dierlijke mascotte pak rondloopt.

Ik werk met de dood, wat ik omschrijf als ‘diertjes zonder zieltjes’. Denk aan mummificatie, bot collectie, diafonisatie, skelet preparatie, de oxidatie methode of gewoon hun graf zo mooi mogelijk maken. Dit is mijn manier om mijn respect te tonen voor het lichaam van een dier en om zelf om te gaan met het mentaal en fysiek verliezen van een dier.

Ook werk ik bij de Dierenambulance. Elke week flink hokken schrobben en beesten hun vrijheid terug geven. Elk dier heeft een bijzonder verhaal te vertellen als ze bij ons binnen komen.

Ik zou niet eens een mug plat kunnen slaan. Ik voel het mentaal bijna altijd aan als iets aan een dier mankeert en zal er alles aan doen om het dier te redden. Daarom is er een grote kans dat als ik op stap ga, ik wel bijna altijd een dier op mijn pad krijg. Die zal ik proberen te helpen, al is het een pad helpen oversteken, slakjes helpen hun huisje te repareren, een hommel suikerwater geven, een sloot in springen om een vogeltje te redden, uren proberen om duiven te vangen die draad om hun poten hebben, of keihard met de Dierenambulance achter beesten aanrennen die dringend gevangen moeten worden.

Ik zou in principe niet zonder dieren kunnen. Elk dier is uniek, en nog steeds zijn ze in staat om mij elke keer weer troost te bieden.